प्रिय,
काळजी घ्या..
कधी असं अनुभवायला मिळेल अशी कल्पनाही केली नसेल आपण..
या साऱ्या गोष्टींचं भान असूनही भावनेच्या भरात स्वतःची दक्षता घेण कधी विसरून ही जात असतो आपण..
जवळचे आहात..
रोज भेटत असतो..
आपले शब्द दिलासा असतो,
कधी आधार होतो..
रिकामं असणं म्हणजे अनेक विचारांना घरात घेत त्यावर तासनतास गुंतून घेणं..
हे नको आहे..
मी इथे असेल तर तुम्हीं कितीतरी दूर असाल..
शब्दांनी जवळ आलोय आपण..
हा तुमचा स्वभाव असतो..
ही तुमची ओळख आहे.
तुमच्या व्यक्त भावना फुंकर होत असते कधी..
संकट..
जगण्याच्या प्रवाहात यांना सोबत घेऊन चालत असतो आपण.
पण,
हा काळ काही विचित्र आहे.
आनंदाच्या भरात प्रियजनांच्या हातावर टाळी देता देता पटकन दूर व्हावं लागलं आपल्याला..
तासन् तास मित्रांच्या घरी गप्पांचा फड रंगला..
ती घरं अनोळखी झाली होती..
इच्छा असूनही तोंड फिरवायची वेळ आली आपल्यावर..
मनाच्या गाभाऱ्यात जपून ठेवलेली आपली खूप माणसे दिसेनाशी ही झाली..
मोकळं करून गेली आपलं आनंदी अंगण..
पण,
कृपया..
काळजी घ्या...
पुन्हा लवकरच पूर्वीच्या त्याच आसक्तीच्या भावनेतून खूप भेटणारच आहोत आपण..
त्या क्षणांसाठी,
काही काळ जपा.
- जयंत येलूलकर
(अहमदनगर)